Thursday, September 29, 2005

നീ

നീ ഒരു നഷ്ടബോധമാണ്‌
    കഴിഞ്ഞു പോയ നല്ല കാലത്തിന്റെ
    നടക്കാതെ പോയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ
    നഷ്ടപെട്ടു പോയ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ
നീ ഒരു സന്തോഷമാണ്‌
    മടങ്ങി വരില്ലാത്ത ദുരനുഭവങ്ങളുടെ
    വരാനിരിക്കുന്ന നന്മയുടെ
    സങ്കല്‍പ്പത്തിലെ ജീവിതത്തിന്റെ
നീ ഒരു കുറ്റബോധമാണ്‌
    അറിയാന്‍ വൈകിയ വിചാരങ്ങളുടെ
    അറിയാതെ പോയ അബദ്ധങ്ങളുടെ
    മറന്നു പോയ കടമകളുടെ
നീ ഒരു ആത്മഹര്‍ഷമാണ്‌
    പെയ്തൊഴിഞ്ഞ പേമാരിയുടെ
    പ്രതീക്ഷകളിലെ വസന്തത്തിന്റെ
    പൊരുതി ജയിച്ച മത്സരത്തിന്റെ
നീ ഒരു വിലാപമാണ്‌
    പെയ്തു തോര്‍ന്ന മഴയുടെ
    വിരിയും മുന്‍പേ കരിഞ്ഞു പോയ പൂവുകളുടെ
    ചിറകൊടിഞ്ഞ കിനാവുകളുടെ
നീ ഒരു സ്വപ്നമാണ്‌
    ചെറുപ്പം മുതലേ ഉള്ള ആഗ്രഹങ്ങളുടെ
    കണ്ടിട്ടും കണ്ടിട്ടും തീരാത്ത കൊതിയുടെ
    മതിവരാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ
നീ ഒരു വസന്തമാണ്‌
    വരാന്‍ പോകുന്ന നാളെയുടെ
    തീര്‍ക്കാതെ പോയ ആഗ്രഹങ്ങളുടെ
    വീണ്ടും നേടിയ പ്രതീക്ഷകളുടെ
നീ ഒരു നന്ദിയാണ്‌
    പെയ്തൊഴിഞ്ഞ പേമാരിയുടെ
    ഒഴിഞ്ഞു പോയ ഒരു തലവേദനയുടെ
    സ്നേഹം നിഷേധിക്കപെട്ട ഒരു ആത്മാവിന്റെ
നീ ഒരു പിന്‍ വിളിയാണ്‌
    കേട്ടു മറന്ന ശബ്ദത്തിന്റെ
    വഴിയിലെവിടെയൊ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്ന വാത്സല്യത്തിന്റെ
    വീണ്ടും യദാപൂര്‍വമാകാന്‍ കൊതിക്കുന്ന എന്റെ വീണക്കമ്പികളുടെ
നീ ഒരു ഉധ്ധരണിയാണ്‌
    മറക്കാനാകാത്ത ഭൂതകാലത്തിന്റെ
    കാണാതെ പോകുന്ന വര്‍ത്തമാനത്തിന്റെ
    സ്വപ്നം കാണുന്ന ഭാവിയുടെ
നീ ഒരു സായൂജ്യമാണ്‌
    വീണ്‌ കിട്ടുന്ന വേനല്‍മഴയുടെ
    അറിയാതെ ഒളിമായുന്ന പുഞ്ചിരിയുടെ
    വേറിട്ടു നില്‍ക്കുന്ന ആത്മഹര്‍ഷത്തിന്റെ
നീ ഒരു സ്പന്ദനമാണ്‌
    മരവിച്ച മനസ്സുകളുടെ
    ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍ക്കപ്പെടുന്ന സത്യങ്ങളുടെ
    വഴിതെട്ടി വന്ന കാരുണ്യത്തിന്റെ